woensdag 16 mei 2012

Baas in eigen buik. Gastcolumn Stefan Kleintjes

'Ik mocht niet thuis bevallen'.
'Ik moest ingeleid worden.' 
'Ik mocht in bad van mijn verloskundige, maar voor het persen moest ik wel uit het bad.' 
Allemaal opmerkingen die ik sinds jaar en dag hoor van pas bevallen vriendinnen. Maar ook mijn moeder weet nog precies te vertellen wat ze ruim zoveel jaar geleden bij mijn geboorte mocht en moest. Het mogen en moeten wordt als vanzelfsprekend in de mond genomen. Is dat wel zo normaal? Bepaalt iemand anders wanneer en hoe jouw laatste loodjes van de zwangerschap eindigen?
Let op! Je bent een volwassen vrouw. Als je geen wandelende broedmachine bent, word je in staat geacht om je eigen beslissingen te nemen. Zo mag je zelf weten of je wel of niet een preventief medisch onderzoek ondergaat of dat je wel of niet de geadviseerde medicijnkuur neemt. Je bepaalt helemaal zelf of je op je buik of rug ligt en ook of je wel of niet in bad gaat en wanneer je er weer uitkomt. En ook jij bepaalt wie er aan je buik mag zitten of wie er, zij het voor het genot, zij het voor onderzoek, in of aan je intieme delen van jouw lijf zit. 
Maar groeit er een nakomeling in jouw baarmoeder, dan is plotseling alles anders. Nou ja, niet meteen.
Tot de zwangerschapsduur van 24 weken ben jij, als zwangere vrouw, baas in eigen buik. Daar hebben de dolle Mina's in de jaren zeventig hard voor gestreden. Is de 24-wekengrens voorbij, dan begint het paternalisme. Jij, als aanstaande moeder, wordt blijkbaar als leek beschouwd als het gaat om jouw zwangerschap, jouw bevalling en jouw ongeboren kind. Dat jij je nakomeling 24 uur per dag bij je draagt, ettelijke keren per dag voelt trappelen en hikken en dat jij vanaf het prille begin onlosmakelijk met je kind verbonden bent en altijd zult zijn, wordt kordaat terzijde geschoven.
De buitenwereld neemt de macht over en degradeert jou, als aanstaande moeder, tot slechts een omhulsel van je ongeboren kind. De wittejassenmaffia doet dit met een hoop mooie woorden af: 'U wilt toch ook het beste voor uw kind?' of 'U wilt toch ook een gezonde baby?' Familie ondersteunt deze woorden door duidelijk te laten blijken dat je pas een goede moeder zult zijn als je jezelf ondergeschikt maakt aan de medische experts. Alsof jezelf onderwerpen aan een witte jas gegarandeerd de beste uitkomst van de zwangerschap geeft.
Je wordt als omhulsel erg eigenwijs gevonden als je een behandeladvies in de wind wilt slaan. Stel nu dat je niet ingeleid wilt worden op de door de medisch expert aangewezen uiterste houdbaarheidsdatum van je zwangerschap. Of dat je niet een voorgestelde keizersnede wilt ondergaan maar een vaginale (stuit)bevalling af wilt wachten? Wat voor keuze heb je dan nog? De witte jas in het ziekenhuis biedt je dan: donderpreken, misleiding en in sommige gevallen zelfs een melding bij het AMK. Bijna alle verloskundigen laten je in de kou staan. Maar mogen deze dingen zomaar? Hoe zit het met jouw rechten? 
Jouw rechten als vrouw? Jouw rechten als mens?
In december 2010 is er een uitspraak geweest van het Europese Hof van de Rechten voor de Mens. Anna uit Hongarije wilde graag thuis bevallen, maar onduidelijkheden in de Hongaarse situatie beletten Anna om thuis te baren. Het Hof deed toen de volgende uitspraak: 'The right concerning the decision to become a parent includes the right of choosing the circumstances of becoming a parent.' Deze uitspraak is gebaseerd op een onvervreemdbaar mensenrecht, namelijk het recht op eerbiediging van privé- , familie- en gezinsleven.
Laten we net als de dolle Mina's jaren geleden deden: strijden. Samen sterk om altijd Baas in Eigen Buik te zijn!
Deze column 'Baas in eigen buik' is met toestemming overgenomen van Kenniscentrum Borstvoeding

Nieuw in de Appstore:BVcomApp - Webbrowsing & Leesgemak voor € 0,79

Tijdens de aankomende conferentie Human Rights in Childbirth worden bovengenoemde misstanden besproken. Op deze conferentie zullen naast professionals juist ook moeders hun stem laten horen. 

Revolutie

Het zal een revolutie zijn wanneer we niet alleen maar zeggen dat moeders belangrijk zijn. Het zal een revolutie zijn wanneer we allemaal eindelijk beginnen het moederschap en het zorgen voor kinderen te behandelen alsof het écht het allerbelangrijkste is!


Noami Wolf. Valse Verwachting pag. 289.