WAT ZIJN ONZE DRIJVEREN?

           

  

 

Motivatie is de kracht die ons bewust en onbewust voortduwt om iets te bereiken. Een doel, een bepaalde richting. Motivatie kan voortkomen uit een wens, uit nieuwsgierigheid of er kan druk van buitenaf zijn, die ‘dwingen’ dingen te doen. Drijfveren, ‘motivatie-stijlen’, verschillen voor de verschillende situaties en onderwerpen, maar zijn er desalniettemin. We kunnen onze drijfveren gebruiken, vooral als we iets nieuws willen gaan doen of iets willen veranderen. Drijfveren geven ons inzicht in de manier waarop we dingen doen, oppakken, leren en verwerken. Als we de eigen belangrijkste drijfveren kennen, dan kunnen we snel situaties herkennen en doorzien en daarmee beoordelen of ze aan onze behoeften en het doel wat we hebben voldoen. Daarmee worden we dus meest effectief.

Vijf – tien minuten zijn genoeg om de eigen drijfveren te leren kennen. Print deze tekst uit en beantwoord de onderstaande vragen.

Begin met het lezen van de dikgedrukte woorden in de linkerkolom. Kies daarna ‘snel’ één van de korte statements die er achter staan. Kies dat statement wat momenteel het beste bij je past, behalve bij de vragen die over ‘vroeger’ gaan. Zet een kruis op het statement dat je kiest.Tel daarna de kruisen in de kolommen, van boven naar beneden, op en noteer het totaal, per kolom, onder in het vakje.

De vragen leveren geen ‘goede’ of ‘foute’ antwoorden op en geven geen oordeel. De som van je persoonlijke keuzen bieden je zicht op je persoonlijke drijfveren.

IK BEN TROTS ALS IK	Dingen voor elkaar krijgen	Mensen kan helpen	Over dingen kan doordenken
IK DENK HET MEESTE AAN	Wat er hierna komt	Mensen	Ideeën, plannetjes
OM TE ONTSPANNEN HEB IK DE NEIGING OM	Alles te doen wat zorgt dat ik ontspan	Beetje rondhangen en met vrienden kletsen	Lezen, internetten
IK HOU ER VAN DINGEN TE DOEN	Nu meteen, of volgens planning	Als het iedereen uitkomt	Als het goed voelt voor mij
OP OF VIA INTERNET HOU IK VAN	Dingen opzoeken en terugvinden	E-mailen, forums bezoeken, chatten	Beetje rondkijken, rond surfen
PROJECTEN ZOUDEN MOETEN	Op tijd klaar zijn	Gedaan worden in groepen	Zinvol voor mij zijn
OP SCHOOL HIELD IK VAN	Constant vragen stellen	Vrienden maken	Onderzoeken
SCHEMA’S EN PLANNINGEN	Houden dingen overzichtelijk	Helpen mensen samenwerken	Zijn een nuttig instrument
IK WIL HERKEND WORDEN AAN HET FEIT DAT IK	Netjes ben, georganiseerd productief, efficiënt en punctueel	Op mensen let, vriendelijk ben, eerlijk, attent en zorgzaam	Slim ben, dingen ontdek en problemen oplos
BIJ HET TOT STAND BRENGEN VAN DINGEN	Maak ik af waar ik aan begon	Vermeld ik de bijdragen van andere mensen	Volgens mij is leven een reis, geen doel
TOTAAL	Doel:	Relatie:	Leren:

De kolom met het hoogste aantal kruisen, geeft je ‘primaire’ drijfveer aan. De kolom met het een-na-hoogste aantal geeft je tweede drijfveer aan. Over het algemeen springt één gebied er uit en zit er wat overlap in een tweede gebied.

Je eerste drijfveer:

Je tweede drijfveer:

Als je doelgericht bent, zullen je waarschijnlijk je doelen proberen te bereiken via een rechtstreekse en duidelijke route. Daarbij maak je gebruik van een referentie, een boek, je computer, of je belt iemand die er veel over weet – het is maar net, wat er beschikbaar is. Je houdt ervan mensen persoonlijk te ontmoeten, omdat dat volgens jou de meest effectieve manier is om dingen te regelen. Leren op zich vind je niet zo veel aan.

Als je relatie-gericht bent, doe je aan dingen mee vanwege de sociale contacten. Als je mensen ontmoet en met ze omgaat, dan leer je het gemakkelijkst. Je houdt er in de regel niet van om alleen en onafhankelijk te werken en je aandacht puur op het onderwerp te richten in plaats van op de mensen, omdat dat de interactie weghaalt die belangrijk voor je is.

Als je leer-gericht bent, wordt je gedreven door de praktijk van het leren zelf. Je zoekt naar kennis-voor-de-kennis en je raakt gefrustreerd als je langer bezig moet zijn met procedures en processen dan met het werkelijk vergaren van kennis.

Er is een vierde drijfveer, die hier niet aan bod komt, omdat hij ontzettend weinig voorkomt. Het is de zgn. kick-gerichte drijfveer. Dit is niet zozeer gericht op bepaalde zaken, als wel wég van alles wat mensen ‘belemmert’. Dat wil niet zeggen, dat kick-gerichte mensen geen doelen kunnen bereiken of relaties onderhouden, maar als iets naar hun gevoel te veel tijd of belemmeringen oproept, raken ze onrustig en gefrustreerd. Als je kick-gericht bent, dan ben je waarschijnlijk impulsief en dat wil je ook blijven. Je zoekt de kick en vlucht voor alles wat dat niet te bieden heeft. Iedereen voelt of gedraagt zich wel eens impulsief en we hebben allemaal wel eens de drang om los te breken als we ons belemmerd voelen, maar meestal buigen we die drang een beetje om, in plaats van er meteen op te reageren en ons daardoor te laten leiden.

Marcia L. Conner, 1993-2002. All rights reserved.

View this assessment online at http://agelesslearner.com/assess/motivationstyle.html

  

Biezenmortel, januari 2004.

Bewerkt voor blog happybirthnederland, Epen, maart 2013.

Foto afkomstige uit eigen collectie. Beeldje van Olympisch sportster. Olympisch museum, Olympia, Griekenland, 2011.

Sprookje

Een arme Chinees riep de jaloezie op van de rijkste mensen van het land, want hij bezat een buitengewoon wit paard. Iedere keer als men hem voor het dier een fortuin aanbood, antwoordde de oude man: “Dit paard is meer dan een dier voor mij, hij is een vriend en ik kan hem niet verkopen?” Op een dag verdween het paard. De buren die voor de lege stal bijeengekomen waren, gaven hun mening: “Arme idioot, dit was te verwachten dat dit dier gestolen zou worden. Waarom heeft hij het niet verkocht? Wat een ongeluk!” De boer bleek wat bedachtzamer te zijn: “We moeten niet overdrijven, zei hij. We kunnen stellen dat het paard niet meer in de stal staat. Dat is een feit. De rest is een oordeel van uw kant. Hoe weet u of het een ongeluk of een geluk is? We kennen slechts een deel van deze geschiedenis. Wie weet wat er nog zal gebeuren?” De mensen maakten de oude man belachelijk. Al heel lang vonden ze hem maar een onnozele idioot. Twee weken later kwam het witte paard terug. Het dier was niet gestolen, hij had zelf de benen genomen en was naar de groene weide gegaan. En na zijn escapade kwam hij terug met een twaalftal wilde paarden. Opnieuw kwamen de dorpelingen samen: “Je had gelijk. Het was geen ongeluk, maar een zegen.” -”Zover wil ik niet gaan,” zei de boer. “Laten we ons beperken tot de constatering dat het paard is teruggekomen. Hoe weten we of het een geluk is of een ongeluk. Het is slechts een deel van een hele geschiedenis. Kunnen we door een zin te lezen de inhoud van een boek kennen?” De dorpelingen gingen uiteen, ervan overtuigd dat de oude man raaskalde. Twaalf mooie paarden krijgen was ontegenzeglijk een gift uit de hemel. Wie kon dat nou ontkennen? De zoon van de boer nam de taak op zich de wilde paarden te dresseren. Een van hen wierp hem op de grond en vertrapte hem. De dorpelingen kwamen weer bijeen en gaven hun mening: “Arme vriend! Je had gelijk, deze wilde paarden hebben je geen geluk gebracht. Je enige zoon is verlamd. Wie zal je bijstaan in je oude dagen? Je bent echt te beklagen!” -”Niet zo snel,” antwoordde de boer. “Mijn zoon kan zijn benen niet meer gebruiken. Dat is alles. Wie weet wat het ons zal brengen. Het leven laat zich beetje bij beetje zien, niemand kan de toekomst voorspellen.” Enige tijd later brak de oorlog uit en alle jonge mensen van het dorp moesten het leger in, behalve de invaliden. “Oude man”, klaagden de dorpelingen, “je had gelijk. Jouw zoon kan niet meer lopen, maar hij blijft bij je terwijl onze kinderen de dood tegemoet lopen.” Vrij verteld naar een sprookje van Lao Tse.