DE VROUW ÉCHT CENTRAAL

Niet alleen Clara Wichman en de Geboortebeweging, ook ik ben ZEER geschokt door het besluit van de rechter, om de wens van een hoogzwangere vrouw die in het Bravis ziekenhuis met haar eigen verloskundige wil bevallen, niet in te willigen.

Een zwangere vrouw met een verhoogd risicoprofiel (keizersnede in de voor geschiedenis) kreeg het advies om in het ziekenhuis, onder begeleiding van de gynaecoloog, te bevallen. Zij wil niet onder de begeleiding van de gynaecoloog bevallen, maar met haar eigen verloskundige. Zij stapt met de hulp van de Clara Wichmann Stichting naar de rechter. De rechter bevestigde op de zitting dat de vrouw het recht heeft, zowel de hulp van de gynaecoloog als die van de verloskundige te weigeren. Goed dat te weten, maar daar gaat het hier niet om. De vrouw wil graag in het ziekenhuis bevallen, maar niet bij de gynaecoloog. Zij wil door haar eigen vertrouwde verloskundige, die ze kent en vertrouwt, worden begeleid. Is daar wat mis mee? Ik neem aan dat deze verloskundige bevoegd en bekwaam is.

Wat de verloskundige betreft; zij/hij is wettig gehouden het proces normaal (fysiologische) te laten verlopen.

“De Wet BIG verklaart de verloskundige zelfstandig bevoegd tot het verrichten van voorbehouden handelingen die tot haar deskundigheidsgebied behoren. Dit is nader omschreven in het Besluit opleidingseisen en deskundigheidsgebied verloskundige 2008” (AMvB verloskunde, 2013).

“De deskundigheid van de verloskundige als medisch professional, is gericht op het bevorderen en bewaken van het normale verloop van de zwangerschap, de bevalling en het kraambed, evenals op het voorkomen van afwijkingen bij de vrouw of het kind. Dit gebeurt door continu inschatten van het verloskundig risico bij een vrouw gedurende haar zwangerschap, bevalling en kraambedperiode, het vertalen van het verloskundig risico in verloskundig beleid en het op basis daarvan verlenen van raad en bijstand, alsmede waar nodig consulteren dan wel verwijzen naar andere zorgprofessionals” (AMvB verloskunde, 2008).

Het ziekenhuis daarentegen heeft weinig vertrouwen in de verloskundige, hanteert andere aannames en houdt vast aan de eis dat een gynaecoloog de verantwoordelijkheid voor deze bevalling moet hebben. Terwijl evidence aangeeft dat juist de bekende verloskundige die persoonlijke continuïteit van zorg aan vrouwen biedt, positief bijdraagt aan het spontaan bevallen van vrouwen na een keizersnede (Homer, et al., 2013). Werken in partnership en samen delen, zoals bij caseload-verloskunde is voorzien kan blijkbaar in Rozendaal (nog) niet. De rechter gaat met het ziekenhuis mee en geeft de vrouw twee opties: of de gedwongen zorg van een gynaecoloog accepteren, of thuis bevallen met de eigen verloskundige.

Maar is dit wel helemaal de wens van de vrouw en worden hiermee haar fundamentele rechten wel gerespecteerd? Schieten de vrouw en haar verloskundige met deze uitspraak iets op? Zijn ze welkom in het ziekenhuis als er tijdens de a.s. bevalling thuis, specialistische hulp nodig is van een specialist in een ziekenhuis? Als zorg dan wordt geweigerd, dan is de boot echt aan, waar moet ze dan naar toe?

Verder lopen de verloskundige en de vrouw een gerede kans verraden te worden, als de bevalling thuis spontaan op gang komt. Mogelijk komt daarop een duister proces opgang, waarbij de vrouw en haar verloskundige de grote verliezers zijn. Eerder speelde al zo’n kwestie in Brabant en zijn verloskundigen officieel berispt, wat bepaald geen sinecure is. In de USA, maar ook in Europa zitten verloskundigen voor dit soort situaties in gevangenissen. Zover mag het in ons land beslist niet komen! 

De situatie 'nu' is het tegenovergestelde van wat de vrouw, de verloskundige en het ziekenhuis wilden bereiken. Ik ga ervan uit dat alle partijen van goede wil zijn, maar men elkaar en elkaars bedoelingen niet begrijpt. Bij verkeerde perceptie en communicatie gaan al gauw de hakken in het zand.

Vrouw en verloskundige zitten in de tang en zijn door de rechter buiten spel gezet. Wijsheid en nuance is nodig. Een mediator kan mogelijk de zaak lostrekken en ruimte maken voor zicht op de behoeften en belangen van deze vrouw, die op het punt staat te bevallen. Zij heeft nu, meer nog dan andere vrouwen, recht op een goede ervaring. Alles zal in het werkt gesteld moeten worden om haar de kans te geven normaal (fysiologisch) in rust en op eigen wijze te baren.

De stress die is opgeroepen was te voorkomen geweest als er vanaf het begin goed naar haar werkelijke behoeften was geluisterd en haar belangen en verlangen aandachtig en diepgaand gepeild waren door het ziekenhuis.

Bevallen is een fysiologische en meer sociale dan medische aangelegenheid, ook bij een medische indicatie en bevallen in een ziekenhuis. De bevalling laat bij alle vrouwen ingeprente positieve of negatieve ervaringen levenslang na. Wat hier speelt zal de bevallingservaring van de betrokken vrouw terdege kleuren. Nu het nog niet te laat is, moet alles in het werk worden gesteld dat haar bevalling normaal en in rust verloopt. Dat is haar recht!

Zo zie je maar weer dat vrouwen écht centraal moeten staan in de geboortezorg.

Literatuur:

AMvB verloskunde. Bevoegdheid, verantwoordelijkheden en AMvB verloskunde. 2013. https://www.knov.nl/fms/file/knov.nl/knov_downloads/761/file/AMvB_uitbreiding_bevoegdheid_verantwoordelijkheid.%20%281%29.pdf.

Homer, C.S., Besley, K., Bell, J., Davis. D., Adams, J., Porteous, A., Foureur, M. Does continuity of care impact decision making in the next birth after a caesarean section (VBAC)? a randomised controlled trial. BMC Pregnancy Childbirth. 2013 Jul 2;13:140. doi: 10.1186/1471-2393-13-140.